تاریخچه بسته‌بندی وکیوم فرمینگ در گذر زمان
مدت‌های طولانی است که از بسته‌بندی برای حفاظت کالاها استفاده می‌شود. اکنون می‌توان گفت که همه محصولات به‌صورت بسته‌بندی به مشتریان ارائه می‌گردد. بسته‌بندی از آن جهت که می‌تواند به کالا ظاهری زیبا و از نظر فنی نسبت به دیگر کالاها نمایی برتر بخشد، مورد توجه بسیار قرار می‌گیرد. و از آنجایی که ظاهر مناسب بسته‌بندی محصول نقش بسزایی در انتخاب محصول توسط مشتری دارد، و سبب جلب نظر مشتریان می‌گردد، بدین جهت بسته‌بندی دارای نقش بسیار مهمی است.
بسته‌بندی نخست با به‌کارگیری مواد طبیعی مانند برگ درختان آغاز و سپس تولید محصولات با مواد بافتنی و ظروف انجام شده است.
تخمین زده می‌شود که شیشه و چوب موادی هستند که حدود ۵۰۰۰ سال برای بسته‌بندی مورد استفاده بوده‌اند.
در سال ۱۸۲۳ پیتر دوراند انگلیسی صاحب نخستین حق اختراع برای قوطی فلزی شد به عنوان نخستین بسته‌بندی ساخته‌شده از ورقه‌های فلزی بود. در ادامه در سال ۱۹۰۰ قوطی‌های سه قطعه‌ای دو اتصالی مورد استفاده قرار گرفتند.
در همین زمان بود که کاغذ و مقوا به عنوان دو ماده مهم در بسته‌بندی مورد استفاده قرار گرفتند که سپس با ابداع پلاستیک این ماده رفته رفته جایگزین کاغذ و فلز شد.
استفاده گسترده از پلاستیک در بسته‌بندی پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد.
پلی‌اتیلن در طول جنگ در مقیاس گسترده‌ای تولید شد و پس از جنگ تبدیل به قابل دسترس‌ترین ماده در بازار شد، به طوری که در آغاز جایگزین کاغذ مومی در بسته‌بندی نان شده بود.
از سال ۱۹۷۰ بسته‌بندی پلاستیکی به سرعت رو به رشد نهاد.
با پیشرفت فناوری و وضعیت کنونی مواد اقتصادی و مناسب‌تری پا به عرصه صنعت بسته‌بندی گذاشتند. چرا که در گذشته بسته‌بندی تنها برای ترابری و محافظت به کار می‌رفت، اما امروزه با مواد گوناگون موجود، بسته‌بندی وظیفه و نقش تبلیغاتی برای محصول را نیز بر عهده گرفته است.
در نتیجه امروزه بسته‌بندی جزئی از سیاست‌های فروش و بازاریابی است. چرا که این بسته‌بندی است که بین محصولات مشابهی که در قفسه‌های فروشگاه‌ها در کنار هم چیده شده‌اند، تفاوت ایجاد می‌کند.
